Ik ben Louk Bus en omdat ik in het oude ziekenhuis ben geboren, mag ik me met recht een echte Heerlenaar noemen. Ik ben echter opgegroeid in Hoensbroek, heb daar op de basisschool en St. Jan gezeten en heb daar ook gevoetbald en in de fanfare geblazen. Kortom op z’n carnavals: een Breuker Winkbuül.
Meer dan veertig jaar heb ik lesgegeven op Heerlense scholen, basisonderwijs en voortgezet onderwijs. Terugkijkend zie ik dan twee zorgelijke ontwikkelingen. Als eerste de groeiende kansongelijkheid in en door het onderwijs. In de jaren zestig van de vorige eeuw maakte onderwijs het mogelijk dat kinderen van “eenvoudige ouders” konden gaan studeren en daardoor maatschappelijk succesvol konden zijn. Nu zien we het tegenovergestelde: in en door het onderwijs worden de kansen voor kinderen en jongeren steeds minder gelijk. In Heerlen, een stad met veel kwetsbare gezinnen is deze negatieve ontwikkeling extra zorgwekkend. De tweede zorgelijke ontwikkeling is de uitholling van ons onderwijs door jarenlang wanbeleid van Rutte-kabinetten, met als gevolg lerarentekorten, verouderde schoolgebouwen en dalende onderwijskwaliteit. GroenLinks kan het verschil maken voor het onderwijs. Landelijk en ook lokaal.
Vele jaren ben ik als bestuurslid actief geweest in het buurtgerichtwerken in Lotbroek en als fractie-assistent in de gemeenteraad. Het waren spannende en inspannende jaren want de problematiek in onze gemeente was toen zo groot dat het regelmatig de landelijke nieuwsberichtgeving haalde. Ik doel dan op de drugproblematiek. Heerlen centrum maar ook de Heerlense wijken hadden te maken met het schijnbaar onoplosbare probleem van druggebruik en daarbij behorende overlast van straatprostitutie, criminaliteit, en verloedering. Mede dankzij de toenmalige GL-wethouder en GL-fractie liggen die problemen nu achter ons. Ik heb toen veel ervaringen opgedaan die goed van pas kunnen komen bij het aanpakken van de talloze problemen die Heerlen nu nog steeds heeft. Ik denk aan het sfeerloze centrum, de vele kwetsbare gezinnen, de bestuurlijke krachteloosheid, de leefbaarheid in de wijken en het lage trotsgevoel van de Heerlense inwoner op de eigen stad.
Mijn vrouw en ik wandelen veel door de natuur in en rondom Heerlen. Vaak prijzen we ons gelukkig dat we hier wonen. Met recht mogen we deze regio een stad-in-het-park noemen. Er is veel werk verricht: de beken meanderen weer, de beekdalen zijn toegankelijk voor wandelaars en mijn- en spoorterreinen zijn veranderd van grijs naar groen. Treurig is het dan te zien dat illegale vuilnisdump en vernielingen dit beeld verpesten. Graag zou ik me willen inzetten voor aanpak daarvan. Zo wil ik me ook sterk maken voor meer natuur in het centrum, de wijken en rondom de stad: meer bomen, minder beton. Daarom ga ik voor en met GroenLinks.
Als nummertje zeventien op de GL-lijst is het niet waarschijnlijk dat ik in de raad kom. Die ambitie heb ik ook niet. Wel hoop ik dat we een goede uitslag behalen waaraan ik een steentje heb kunnen bijdragen en dat ik af en toe, gevraagd dan wel ongevraagd mijn ondersteuning kan geven aan onze raadsleden. Het gaat mij per slot van rekening om een beter Heerlen voor ons allemaal.